Best wel een bijzondere vrouw, deze van geboorte Tsjechische, die voor de burgerlijke stand Silhánová heet en jarenlang in een klein huisje op het Finse eiland Otava ging wonen en zich liet inspireren door de ongerepte natuur die haar daar omgaf. Lange wandelingen in de tuinen en bossen van het eiland boden voldoende inspiratie voor deze plaat, waarop gezongen nummers afgewisseld worden met instrumentals die passend “Inhale” en “Exhale” getiteld zijn en die de perfecte samenvatting kunnen genoemd worden van wat het leven op dat eiland voorstelt.

Barbora stond er niet alleen voor, toen ze deze plaat maakte:haar eigen instrumenten -harp, guzheng en kantele, krijgen bij voorbeeld in “Jinwan” de hulp van de stemmen en instrumenten van een aantal Finse topmuzikanten, van wie ik niet alle namen ga opsommen, maar wel die van Ilkka Heinnonen, Risto Luukonen en Mikko H. Haapoja wil vermelden, omdat die ook hier een belletje doen rinkelen. De beats van Haapoja vallen in “Together” wonderlijk mooi samen met de klarinet van Tapani Rinne en illustreren de geweldig mooie techniek van “wandelen en zingen” samen. Mooier ontspanningsmoment kun je bezwaarlijk bedenken.

Heinonen komt terug in ”Hilltop”, dat ze verfraait met de klanken van viola da gamba en contrabas, die heel mooi debatteren met de kantele en de guzheng, zodat nog maar eens die bijzondere sfeer geschapen wordt, waarvan we Barbora kennen sinds haar debuutplaat “Olin Ennen”, die haar op de kaart zette. Dat gebeurde helemaal niet zo toevallig: de dame had er al een heel traject op zitten en was eigenlijk gemaakt om als sinologe door het leven te gaan. Tijdens haar opleiding daartoe ontdekte ze haar passie voor de muziek. Dat bracht haar dan weer tot bij het Britse “Making Tracks”-project en later tot in de befaamde Sibelius-academie in Finland, war ze ook faam maakte als behoedster van de Finse oerbossen en tegelijkertijd leidde ze nog het “Zithers for Oslava”-project in haar greboorteland en componeerde ze aan de soundtrack voor de game The Clash of Clans.

Een tweede kind kwam eraan en mede daardoor verhuisde Barbora terug naat Tsjechië, zodat je deze plaat rustig als een keerpunt kan beschouwen: de mix tussen Oose en West, tussen melodie en atmosfeer is alom aanwezig en wie wil luisteren, hoort een heel onderlegde ,muzikante, die dingen weet te creëren. Zo maakt ze bijvoorbeeld een indringende muzikale versie van een eeuwenoud Chinees gedicht in “White Stork Power” en is “Jingtu”, net als afsluiter “Yuzhong Lai de Ni” de Chinese vertaling van een originele Engelse tekst van haar.

Dit is opnieuw een geweldig straffe plaat van een dame die gestaag aan haar eigen ontwikkeling werkt, maar die tegelijk de luisteraar deel laat zijn van de verschillende stappen die ze daarbij zet. Ik heb zo het gevoel dat we nog heel veel van deze veelzijdige dame zullen horen en dat haar absolute top nog niet bereikt is. Heerlijke plaat !

(Dani Heyvaert)